36.ذکر شاه شجاع کرمانی،قدّس الله روحه
آن تیز چشم بصیرت،آن شاهباز صورت و سیرت،آن صدیق معرفت،آن مخلص بی صفت،آن نور چراغ روحانی،شاه شجاع کرمانی-رحمة الله علیه.
و گفت:علامت خوشخویی رنجِ خود از خلق برداشتن است و رنجِ خلق کشیدن.
نقل است که روزی یاران را گفت:از دروغ گفتن و خیانت کردن و غیبت کردن دور باشید! باقی هر چه خواهید کنید.
37.ذکر یوسف بن الحسین،قدّس الله روحه العزیز
آن معتکف حضرت دایم،آن حجّت ولایتِ *وَ لا یَخافونَ لَومَةَ لائِم*1،آن آفتاب نهانی،آن در ظلمت آب زندگانی،آن شاهباز کونین،قطب وقت،یوسف بن الحسین-رحمة الله علیه.
و گفت:اشارت خلق بر قدر یافت خلق است؛و یافت خلق بر قدر شناخت خلق است؛و شناخت خلق بر قدر محبت خلق است،و هیچ حال نیست به نزدیک خدای-تعالی-دوست تر از محبت بنده خدای را.
و گفت:هر که بشناخت او را به فکر،عبادت کرد او را به دل.
38.ذکر ابوحفص حدّاد،قدّس الله روحه العزیز
آن قدوه رجال،آن نقطه کمال،آن عابد صادق،آن زاهد عاشق،آن سلطان اوتاد،قطب عالم،ابوحفص حداد-رحمة الله علیه.
و گفت:روشنی تن ها به خدمت اوست،و روشنی جان ها به استقامت.
39.ذکر حمدون قصّار،قدّس الله روحه العزیز
آن یگانه قیامت،آن نشانه ملامت،آن پیر ارباب ذوق،آن شیخ اصحاب شوق،آن موزون ابرار،حمدون قصار-رحمة الله علیه.
پرسیدند که:چرا سخن سَلَف نافع تر است دل ها را؟ گفت:به جهت آن که ایشان سخن از برای عِزّ اسلام می گفتند و از جهت نجات نفس و از بهر رضای حقّ.ما از بهر عزّ نفس و طلب دنیا و قبول خلق می گوییم.
و گفت:در هر که خصلتی بینی از خیر،از او جدایی مجوی که زود بوَد که از برکات او خیری به تو رسد.
40.ذکر منصور عمّار،قدّس الله روحه العزیز
آن سابق راه معنا،آن ناقد نقد تقوا،آن نگین خاتم هدایت،آن امین عالم ولایت،آن مشهور اسرار،منصور عمار-رحمة الله علیه.
و گفت:نیکوترین لباسی بنده را تواضع و شکستگی است،و نیکوترین لباسی عارفان را تقوا است.
1-سوره مائده،آیه 54
هفتمین جشنواره دوربین.نت از هفتم لغایت چهاردهم مهرماه ساعت 16 الی 23 در فرهنگسرای رسانه تهران برپاست. در این جشنواره که شامل برنامه های متنوعی از جمله ورک شاپ،تماشای فیلم،مالتی مدیا،نرم افزار و... می باشد سه تن از هنرمندان هرمزگانی نیز حضور دارند.
در بخش های فرهنگ و هنر،اقتصاد،مجموعه مستند اجتماعی و آئین و مذهب مجید جمشیدی با مجموع 4فریم،و در بخش های اجتماعی و آئین و مذهب امیرمسعود ابری با مجموع 3فریم،نمایندگانِ هرمزگانیِ راه یافته به نمایشگاه عکس این جشنواره می باشند.
مرتضا
نیک نهاد نیز با فیلم داستانی «گفتگوی منتشر نشده
ژاله» در بخش مسابقه ی فیلم این رویداد حضور دارد تا تنها نماینده سینمایی استان
باشد. فیلم او قرار است ساعت 18 روز دوشنبه 10مهرماه به روی پرده نقره ای برود و
با حریفان دست و پنجه نرم کند!
برای هر سه نفر آرزوی موفقیت روزافزون دارم...
جهت دریافت اطلاعات بیشتر به وبلاگ جغد بندری سر بزنید.
«لب از برون خندد / دل از درون گرید / ز برق چشمانم / نشان غم پیداست»
بر خلاف معمول هفته های گذشته،این بار به جای یکشنبه،روز پنجشنبه نهمین جلسه کانون فیلم با پخش مستند «کنیز» ساخته حامد کریمی پور از فیلمسازان استان،برگزار شد.
مستندی بلند با زمانی حدود 50دقیقه-کمی بیشتر یا کمتر-که پیش از این در جشنواره فیلم اردی بهشت به نمایش درآمده بود و مورد توجه حضار نیز قرار گرفته بود؛که امروز با اندکی حذف و اضافه پخش شد.البته نگارنده در آن مقطع موفق به دیدن فیلم نشده بودم و امروز از تماشای فیلم لذت بردم. فیلمی که با ایده ای مناسب و نحوه ارائه به نسبت مطلوب آن ایده،فیلمی موفق به حساب می آید. داستان فیلم در جزیره هرمز می گذرد و به مشکلات زندگی یک زن،به عنوان نمونه ای از جامعه زنان هرمزی می پردازد.مشکلاتی معیشتی،عاطفی و اقتصادی که درصد بالایی از زنان آن جامعه با آن ها دست به گریبانند. زنی که علی رغم تمامی تلخی های موجود در زندگی اش،با لبخندی دائمی بر لب،با استفاده از صدف ها و حلزون های زنده ای که از دریا صید می کند و ساخت اشیایی تزئینی از این موجودات مخارج زندگی خود و نزدیک به 20 فرزندش را تأمین می کند.اما پس از آشنایی با احمد نادعلیان و آموختن شیوهای نقاشی و هنر محیطی،سعی بر ارتزاق با استفاده از این شیوه های نوین دارد.
هرچند به اعتقاد بنده در جاهایی از فیلم شخصیت اصلی که همان کنیز است،زیر سایه شخصیت نادعلیان قرار می گیرد-به خصوص سکانسی که نادعلیان از طریق تلویزیون و شبکه یک سیما معرفی می شود-اما نمی توان نقش مکملی نادعلیان را نادیده گرفت و حضور هر دو شخصیت است که به پیش رفتن فیلم و انتقال ایده های سازنده به بیننده کمک می کند.
یک ایراد دیگرم به فیلم،تقریبن تک نفره کار کردن کارگردان است.آقای کریمی پور علاوه بر کارگردانی و تهیه کنندگی این اثر،تصویر و صدا برداری کار را هم شخصن برعهده داشته اند که به نظر اینجانب اگر می توانستند به صورت تیمی کار را پیش ببرند و با خیال آسوده تری به کارگردانی بپردازند،مطمئنن اثرشان به مراتب موفق تر می بود.
در پایان ضمن عرض خسته نباشید به آقای کریمی پور برای تولید این فیلم،که پروسه ای 2 ساله بوده است،برایشان موفقیت بیش از پیش آرزومندم.
پ.ن: سرخط نوشتار،بخشی از ترانه ایست قدیمی با صدای مشترک الهه و عماد رام که متأسفانه جستجویم برای یافتن شاعرش بی نتیجه ماند.