در اولین هفته از کوچ اجباریمان به سالن هنرمندان،به تماشای «گفتگو با سایه» ساخته خسرو سینایی نشستیم.فیلمی تقریبن مستندگونه که در سال 1384 تولید شده و روایت گر بخشی از زندگی صادق هدایت است.
اما تأکید بیشتر فیلم به دلیل یا دلایل خودکشی این نویسنده بزرگ است.دلایلی که سازنده از طریق نوشته های شخص صادق هدایت و فیلم هایی که او در مدت زمان حضورش در پاریس دیده بود،سعی به رسیدن به آن ها داشت. البته با توجه به تناقض ها و گاه تضادهای موجود در بعضی نوشته های وی،که سازنده به آن ها اشاره می کند،این تناقض و تضاد به فیلم هم راه یافته است. آخر سر هم از دید آقای سینایی دیواری کوتاه تر از ترز-معشوقه فرانسوی هدایت-یافت نشد و می توان گفت تمام کاسه کوزه ها به نوعی بر سر این عشق شکست تا همیشه پای یک زن در میان باشد!!
با وجود اینکه فیلم تولید سال 1384 است و کیفیت صدای نسبتن مطلوبی دارد،ولی تصاویر خسته کننده و بازی های اغراق آمیز بازیگران آن،تداعی گر فیلم های به مراتب کهنه تری است.نگارنده شخصن بر این تصور بودم که فیلم باید تولید سال های ابتدایی دهه 70 باشد.و اما بزرگترین عیب فیلم به نظرم زمان طولانی آن-حدود 90دقیقه-است که فیلم را تبدیل به فیلمی بسیار کسل کننده و سردرد آور کرده است.اعتراف می کنم اصلن از فیلم خوشم نیامد به گونه ای که بسیار خسته شدم و به زور تحملش نمودم! البته تمامی این موارد نظر شخصی اینجانب است و به دلیل عدم حضورم در جلسه نقد وبررسی از نظر دیگر دوستان بی اطلاعم.
مرسی ادریس در جلسه نقد و بررسی هم دوستان با تو هم نظر بودند